Çocuk ve oyun, ayrılmaz ikili...


Dünyayı çocuksuz, çocuğu oyunsuz düşünmek mümkün mü?

Oyunsuz büyüyen çocuğa "yarımdır" diyor uzmanlar...

Oyun çocuğun eşi, arkadaşı, gelişimi, iletişim dili...

Yazık ki bugün teknolojinin ve refahın son demine ulaşmış çocuklarımız, çocukluklarının en gözde sevgilisini yitirdi. Belki ellerinde cep telefonları, kucaklarında laptopları, ama hepsi, hepsi oyun fakiri.

Oyunu unutan çocuklarımız bilgisayar mahkumu oldu. Teknoloji harikası olarak icad edilen bu kutu yazık ki çocuğa çocukluğunu yaşatmayan, mânen öldüren bir virüs kutusu olup çıktı.

İşte bizi "Çocuk Oyunları" üzerinde çalışma yapmaya teşvik eden asıl sebep budur. Çocukluğun, belki de insanlığın kaybolmaya yüz tutmuş bu yitiğini çıkarmak, tekrar kazandırmak.

Sevgili anne ve babalar! Eğitimciler! El ele, gönül gönüle...

Çocuklarımıza oyunu, çocukluğunu kazandıracak nice oyun saatlerinde buluşmak üzere...